Budynki.

         Cystersi z Byszewa, posiadłszy w końcu XIII wieku ziemię polaszkowską, założyli tu pierwszą parafię, wybudowali drewniany kościół i otoczyli go ceglastym murem, którego resztki jako pamiątka po nich przetrwały do dziś, intrygując mieszkańców i przyjezdnych kwestią ich pochodzenia. Wspominany kościół był integralną częścią większego kompleksu zabudowań stanowiących podstawową bazę dla ich działalności na tym terenie.
         Pocysterski kompleks zabudowań przeszedł w 1359r. zapewne w posiadanie tych kapłanów, którzy przez kolejne lata prowadzili parafię polaszkowską. Nikłe dochody uzyskiwane w tej placówce przez duszpasterzy, lub też ich nieudolność w jej kierowaniu, doprowadziły do upadku parafii. Taki stan rzeczy zaowocował dewastacją świątyni oraz całkowitym zniszczeniem zabudowań. Zachowane dokumenty z XVII wieku nie wzmiankują o jakichkolwiek budynkach istniejących przy kościele, lub czynią wzmiankę o plebanii i innych zabudowaniach.
       Liczba budynków kościelnych została znacznie powiększona w 1922 roku, w którym katoliccy mieszkańcy Starych Polaszek wykupili zabudowania gospodarcze wraz z domem mieszkalnym od niemieckiego osadnika. Posesja ta została kupiona z myślą o przeznaczeniu jej na plebanię przyszłej parafii, o którą już wtedy usilnie zabiegano.
      W okresie powojennych pierwszą nową budowlą wzbogacającą staropolaszkowską parafię, była organistówka. Pracujący od 1928 roku organista Józef Meyer mieszkał wraz z rodziną w wynajmowanych mieszkaniach.  W 1948 roku parafianie uchwalili budowę nowej organistówki. Prace murarskie zaczęto wzmiankowanego roku.
      Następnym i największym przedsięwzięciem okresu ostatnich lat była budowa nowego domu katechetycznego. Po kilkuletnim okresie przygotowawczym, w którym gromadzono środki finansowe i materiały budowlane , uzyskano w dniu 24 czerwca 1986 roku pozwolenie na budowę wymienionego domu.